Parafia pw. św. Macieja Apostoła w Siewierzu

Liczba mieszkańców: 3653.

Rys historyczny:
Parafia pw. św. Macieja Ap. w Siewierzu swymi początkami sięga czasów średniowiecza. Początkowo ośrodkiem parafialnym był kościół pw. św. Jana Chrzciciela, natomiast świątynia pw. św. Macieja Ap. była jego filią. Na podstawie bulli papieskiej z 1424 r. prawo patronatu nad kościołem sprawował klasztor Norbertanek z Czarnowąsów. W tamtym okresie parafia obejmowała znaczny obszar, m.in. Siewierz oraz miejscowości: Boguchwałowice, Brudzowice, Chruszczobród, Gołuchowice, Markowice, Trzebiesławice, Ujejsce, Winowno, Wojkowice Komorne, Zendek i Żelisławice. Od początku XVIII w. parafia należała do dekanatu bytomskiego, następnie do siewierskiego, który prawie w całości pokrywał się z granicami Księstwa Siewierskiego. W 1867 r. zniesiono dekanat siewierski, a parafię włączono do dekanatu będzińskiego. Taki stan utrzymał się do 1947 r.
Pierwsza wzmianka opisująca świątynię pw. św. Macieja Ap. pochodzi z I połowy XV w. Składała się wówczas z murowanego prezbiterium i drewnianej nawy, którą przed 1598 r. przebudowano na murowaną. Obecny wygląd kościół otrzymał w latach 1782-1784 z inicjatywy biskupa krakowskiego księcia siewierskiego Kajetana Sołtyka. Przeprowadzone wtedy prace nadały kościołowi barokowo-klasycystyczny wygląd. Świątynia została uroczyście poświęcona (konsekrowana) 9 września 1883 r. przez biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego. We wnętrzu na uwagę zasługuje m.in. barokowe wyposażenie, ołtarz główny z wizerunkiem św. Macieja Ap. oraz usytuowana w murach okalających kościół trójarkadowa brama zwana biskupią.
Na terenie parafii znajduje się kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Usytuowany w obrębie cmentarza grzebalnego, pierwotnie znajdował się w granicach lub w obrębie wałów grodu siewierskiego. Jednonawowa budowla wzniesiona została z ciosów piaskowca. Jest ona orientowana i zamknięta od wschodu absydą, a od zachodu emporą. Posiada wtórne kolebkowe sklepienie. Podczas prac konserwatorskich na ścianach absydy odsłonięto fragmenty słabo zachowanych malowideł, przedstawiających najprawdopodobniej postacie orantów, datowane na XII w. Ślady nieczytelnej już polichromii widoczne są również na zewnętrznej północnej ścianie. W wyniku przeprowadzonych badań można stwierdzić, że świątynia ta powstała na przełomie XI i XII w. Budowla siewierska należy do grupy jednoprzestrzennych kościołów emporowych, które wznoszono głównie w ośrodkach władzy kasztelańskiej.
Oprócz tej świątyni znajduje się również kościół szpitalny pw. św. Barbary i Walentego wybudowany w 1618 r. w miejscu drewnianej świątyni z XVI w. Przy kościele w XVII-XVIII w. odbywały się sejmiki szlachty Księstwa Siewierskiego. Został on uroczyście poświęcony (konsekrowany) 17 września 1713 r. przez biskupa krakowskiego Kazimierza Łubieńskiego. We wnętrzu na uwagę zasługuje m.in. późnorenesansowe wyposażenie.

Do parafii należą:
Miejscowości: Czekanka, Łysa Góra, Nowa Wioska, Siewierz
Ulice: Altanka, Będziń¬ska, Boczna, Bohaterów, Bytomska (do nr 60, 65); Cmen¬tarna, Czarnieckiego, Częstochowska, Dąbrowskiego, Dłu¬ga, Długosza, Górki, Kamienna, Kielecka, Klubowa, Ko¬lejowa, Kopernika, Kościuszki, Krakowska, Kręta, Krótka, Krzywa, 11 Listopada, Ludowa, Łokietka, 3 Maja, Mic¬kiewicza, Młyńska, Mostowa, Nawrota, Nowa, Oleśnic¬kiego, Piaskowa, Piłsudskiego, Plac Ogrójecki, Plac Woj¬ska Polskiego, Przemysłowa, Rynek, Rzeczna, Sienkiewi¬cza, Sosnowa, Słowackiego, Stawowa, Stoczkowa, Stra¬żacka, Strumień, Tartaczna, Towarowa, Warszawska (nr parzyste), Wąska, Wczasowa, Wesoła, Wiklinowa, Willo¬wa, Wodna, Wolności, Wspólna, Zagłębiowska, Zielona, Żeromskiego, Źródlana, Żwirki i Wigury

Poprzedni proboszczowie:
ks. Jan Szczepka, ks. Jan Domarańczyk, ks. Julian Nowak, ks. Brunon Magott, ks. Ludwik Sośnierz, ks. Józef Dawczyński

Z parafii pochodzą (kapłani, siostry i bracia zakonni):
ks. Kazimierz Syrek, ks. Jan Duda, ks. Henryk Niemiec, ks. Marek Zaręba, ks. Kazimierz Troczyński, ks. Jarosław Kucharczyk