BUDYNKI SZPITALA GRUŹLICZEGO W SIEWIERZU PRZY UL. OLEŚNICKIEGO 21

BUDYNEK GŁOWNY

Budynek główny, dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony, z poddaszem użytkowym, obejmował pokoje chorych z 60 łóżkami oraz pokoje zabiegowe, pokoje personelu medycznego i pomocniczego oraz sanitaria.

Budynek główny o układzie korytarzowym posiadał konstrukcje ścian murowanych z cegły, drewniane stropy nad głównymi traktami, stropy ceramiczne w pomieszczeniach sanitarnych i nad korytarzem kondygnacji parterowej. Drewniana dwukondygnacyjna więźba dachowa o konstrukcji wisząco-rozpierającej o jednym stolcu składała się ze słupa dźwigającego płatew kalenicową, podpartego dwoma zastrzałami osadzonymi w słupach wolnostojących, podtrzymujących krokwie i płatwie, oraz kleszczy łączących krokwie ze słupami. Konstrukcja dachu jest odmianą tzw. Polskiego dachu łamanego (mansardowego typu krakowskiego z zastosowaniem w/wym. elementów konstrukcyjnych oraz przesuwnic). Dach pokryto blachą ocynkowaną na deskowaniu, częściowo ażurowym.

Według specjalistów, budynek główny jest interesującym obiektem architektonicznym z uwagi na konstrukcję samej bryły budynku oraz łamanego dachu. Elewacja południowa budynku widoczna od strony wjazdu stanowi ciekawy układ kompozycyjny z wyeksponowanym dachem ponad usytuowanym poprzecznie do osi budynku pawilonem byłej leżalni. Powierzchnia użytkowa budynku wynosiła 1135,82 m2.


WILLA

Pierwotnie budynek mieszkalny, piętrowy, po wojnie adaptowany do celów szpitalnych. Mury z cegły ceramicznej na zaprawie wapiennej, nadproża płaskie i łukowe. Stropy drewniane, belkowe. Dach w konstrukcji drewnianej, łamany, czterospadowy z lukarnami. Więźba drewniana, krokwiowo- płatwiowa oparta na słupach. Dach kryty blachą płaską na pełnym deskowaniu. Budynek niepodpiwniczony. Pierwotnie na piętrze znajdowała się kaplica szpitalna i pomieszczenia dla zakonnic.
Budynek wymaga kapitalnego remontu.
Powierzchnia zabudowy: 237,1 m2
Kubatura: 1523,0 m3


BUDYNEK MIESZKALNY

Dawniej pawilon „Las”, w którym na parterze mieściła się administracja a na piętrze sala chorych. Budynek o dwóch kondygnacjach, niepodpiwniczony. Dach konstrukcji drewnianej, czterospadowy, kryty dawniej dachówką „Marsylką”, obecnie blachą.
Powierzchnia zabudowy: 115,5 m2
Kubatura budynku: 719,6 m3


STOŁÓWKA

Budynek stołówki jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony o ścianach z cegły ceramicznej. Strop monolityczny, dach konstrukcji drewnianej, namiotowy, kryty dachówka „Marsylką”.
Powierzchnia zabudowy: 61,8 m2
Kubatura: 210 m3
W budynku znajdowały się: jadalnia, kuchnia, punkt apteczny i korytarz.


LABOLATORIUM

Budynek posiadał pierwotnie konstrukcję murowaną z cegły a częściowo z kamienia, stropy drewniane i drewniana więźba dachowa o konstrukcji krokwiowo-belkowej z zastosowaniem płatwi kalenicowych i połaciowych.
Dach pokryty blachą ocynkowaną na deskowaniu.


MAGAZYN ODPADÓW

Budynek parterowy, murowany z dachem czterospadowym pokrytym dachówką „Marsylką”. Wymiary budynku w rzucie poziomym: 6,60 m x 6,60 m. W roku 2004 nastąpił podział gruntów sanatorium. Gmina przejęła notarialnie, nieodpłatnie północną część terenu o powierzchni 12,2175 ha, w tym: lasy: 5,3632 ha i grunty rolne: 6,0753 ha. Własnością Sanatorium pozostały tereny o powierzchni 3,5356 ha, w tym: tereny zabudowane i drogi: 2,5795 ha, grunty rolne: 0,3391 ha i lasy: 0,6170 ha. W latach 1986-2000 przeprowadzono kapitalny remont budynku głównego, w ramach którego wyodrębniono zespół leczniczo-pielęgnacyjny od zespołu R.T.G. oraz Izby Przyjęć, utrzymując między nimi połączenia wewnętrzne. Wykonano drugą klatkę schodową i wyjście ewakuacyjne. W miejsce drewnianych stropów nad parterem wykonano stropy żelbetowe. Docieplono stropy oraz ściany.

W pomieszczeniach gospodarczych oraz sanitarnych położono nowe płytki. Wykonano nowe instalacje wodno-kanalizacyjne, centralnego ogrzewania oraz elektryczne. Całe wnętrze budynku zostało pomalowane. W latach 2006-2008 dokonano modernizacji budynku laboratorium analitycznego.
W laboratorium tym wykonywane są badania z zakresu biochemii klinicznej, hematologii, analityki ogólnej oraz równowagi kwasowo-zasadowej.